-
1 zmartwieć
глаг.• омертветь• помертветь* * *zmartwi|ećсов. омертветь;noga \zmartwiećała нога омертвела; \zmartwieć ze strachu помертветь от страха
+ zdrętwieć* * *сов.омертве́тьnoga zmartwiała — нога́ омертве́ла
zmartwieć ze strachu — помертве́ть от стра́ха
Syn: -
2 erstarren
er'starren (-; sn) Lava <s-, za>krzepnąć; Glieder <s>kostnieć; fig zmartwieć pf ( vor Schreck ze strachu)
См. также в других словарях:
zmartwieć — dk III, zmartwiećeję, zmartwiećejesz, zmartwiećej, zmartwiećwiał, zmartwiećeli, zmartwiećwiały, zmartwiećwiali «o organizmach żywych, ich częściach: stracić czucie, zdrętwieć, rzadziej o roślinach: stać się martwym, obumrzeć» Zmartwieć z… … Słownik języka polskiego
martwieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, martwiećeję, martwiećeje, martwiećwiał, martwiećwieli {{/stl 8}}– zmartwieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić czucie, drętwieć, sztywnieć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścierpnąć — dk Vc, ścierpnąćnę, ścierpnąćniesz, ścierpnąćnij, ścierpł a. ścierpnąćnął, ścierpnąćpła, ścierpnąćpli, ścierpnąćnąwszy a. ścierpnąćpłszy «o ciele ludzkim, zwłaszcza kończynach: zdrętwieć, stać się sztywnym, częściowo bezwładnym wskutek… … Słownik języka polskiego
zdrętwieć — dk III, zdrętwiećeję, zdrętwiećejesz, zdrętwiećej, zdrętwiećwiał, zdrętwiećeli, zdrętwiećwiały, zdrętwiećwiali «stać się drętwym, stracić czucie, ścierpnąć, zmartwieć; stracić możność poruszania się, zesztywnieć» Zdrętwieć z zimna. Rozprostować… … Słownik języka polskiego